یار وفا دار
تو روح منی، بی تو من مرده ام، هیچ هیچم تو جانی ولی من تو را بیش از جان دوست دارم تو را با امیدی که مرغابی بی پناهی پرد سوی دریاچه ای بی نشان دوست دارم تو سرشار عطری، تو شور آفرینی، تو سبزی تو را چون گذر گاه پروانگان دوست دارم تو جاری شدی در رگم، در تمام وجودم تو آبی، تو را چون نهالی جوان دوست دارم تو را من به اندازه ی آسمان دوست دارم تو رمن به اندازه ی بی کران دوست دارم تو خود آسمانی، تو خود بیکرانی، عظیم تو را من به قدر خودت در جهان دوست دارم
? نویسنده: وفا
منوى اصلى •
آرشیو یادداشت ها •
اوقات شرعی •
درباره خودم •
لوگوی وبلاگ •
آمار وبلاگ •
خبرنامه ی وبلاگ •